Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ

---

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΟΝ Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Αφορμή του παγκοσμίου πολέμου ήταν η δολοφονία του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914, γεγονός το οποίο οδήγησε την Αυστροουγγαρία να κηρύξει τον πόλεμο κατά της Σερβίας. Ακολούθησε η επέμβαση της Ρωσίας, με συνέπεια να εισέλθουν στην σύρραξη τα δυο μεγάλα μπλοκ των μεγάλων δυνάμεων. Τα βαθύτερα αίτια θα πρέπει να αναζητηθούν στην αντίθεση συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων, ιδιαίτερα στις αποικίες, όπου η Γερμανία δεν κατάφερε να αναπτύξει επιρροή ανάλογη της ραγδαίας της ανάπτυξης. Μετά τις πρώτες επιτυχίες η κατάσταση για την Γερμανία αρχίζει να επιδεινώνεται (αρχές του 1917): Ο κακός επισιτισμός, η πτώση της παραγωγής (επιστράτευση των μεταλλωρύχων)και η κόπωση από τον πόλεμο είναι εμφανείς και έχουν ως αποτέλεσμα τις πρώτες απεργίες στο Βερολίνο στα τέλη του1917. Επιβλήθηκαν αυστηρές κυρώσεις κατά των σοσιαλιστών, και το Γενικό Επιτελείο συσπειρωμένο περί του Λούντεντορφ «θεωρητικού και οργανωτή του ολοκληρωτικού πολέμου» εξαντλεί όλους τους πόρους της κυβερνήσεως. Οι ήττες του Φθινοπώρου του 1918 και η επικείμενη εισβολή εξαναγκάζουν τον αυτοκράτορα να παραιτηθεί και να καταφύγει στην Ολλανδία στις 9 Νοεμβρίου.

ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΕ ΤΜΗΜΑ (2-4 ατόμων) 3 ώρες την εβδομάδα	50 € τον μήνα
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ	7 € την ώρα

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ

Με τον όρο δημοκρατία της Βαϊμάρης αναφερόμαστε στην χρονική περίοδο 1919 – 1933. Μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο συνέρχεται συντακτική Εθνοσυνέλευση στην Βαϊμάρη με σοσιαλιστική πλειοψηφία, εκλεγμένη με καθολική ψηφοφορία και με την ψήφο των γυναικών στις αρχές του 1919. Ψηφίζεται σύνταγμα, εγκαθιδρύεται αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό καθεστώς με μια βουλή και με πρόεδρο της δημοκρατίας εκλεγόμενο δια καθολικής άμεσης ψηφοφορίας και διαθέτοντα αρκούντως ευρείες εξουσίες.

Η συνθήκη των Βερσαλίων στις 28 Ιουνίου1919 αφαιρεί από την Γερμανία την Αλσατία – Λωρραίνη, το Πόζναν, το Β. Σλέσβιγκ και τις αποικίες της και επιβάλλει βαριές επανορθώσεις και μειώνει το στρατό σε 10.000 άντρες. Η γερμανική κοινή γνώμη δεν αναγνωρίζει την νομιμότητα της συνθήκης και θεωρεί ότι υπαγορεύτηκε από την επιθυμία να συντριβεί ο ηττημένος. Το επιτελείο του Λούντεντορφ καλλιεργεί εντέχνως την αντίληψη, ότι η ήττα δεν οφειλόταν στους στρατηγούς, αλλά στους δημοκράτες στους σοσιαλιστές και τους Εβραίους και αλλά διαλυτικά στοιχεία, τα οποία κατέβαλαν την εθνική ισχύ και πρόδωσαν τους στρατιώτες του μετώπου.

Ο κίνδυνος για την δημοκρατία της Βαϊμάρης είναι διπλός: Απειλείται από την εθνικιστική υστερία και την οικονομική κρίση. Η Γερμανία αρνείται να καταβάλλει τις αποζημιώσεις στο ακέραιο, γεγονός το οποίο παρακινεί την Γαλλία να καταλάβει το Ρουρ (Ιανουάριος 1923). Η οικονομική κατάσταση της Γερμανίας επιδεινώνεται συνεχώς και η Γερμανική Δημοκρατία ζει σε μια μόνιμη κατάσταση ταραχών. Οι ελπίδες των λαϊκών μαζών και της μικροαστικής τάξεως στρέφονται ολοένα και περισσότερο προς το χιτλερικό κόμμα. Ο Χίτλερ αναλαμβάνει την καγκελαρία στις 30 Ιανουαρίου 1933.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Ξεκινάει χωρίς το δεύτερο μέτωπο, το οποίο και φοβόταν το γερμανικό γενικό επιτελείο. Μετά κάποιες μεγάλες επιτυχίες για την Γερμανία στις αρχές του, όπως την κατάληψη της Νορβηγίας και της Δανίας τον Μάρτιος 1940, της Ολλανδίας, του Βελγίου και της Γαλλίας τον Μάιο – Ιούνιο 1940, της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας το 1941, η κήρυξη του πολέμου κατά της Ε.Σ.Σ.Δ στις 22 Ιουνίου του 1941 εμπλέκει τον Χίτλερ σε μια μοιραία εκστρατεία: Όλο το ανθρώπινο δυναμικό και οι υλικοί πόροι της Γερμανίας τίθενται σε κίνηση, η χώρα έχει μεταβληθεί σε ένα περιχαρακωμένο στρατόπεδο, χρησιμοποιούνται εκατομμύρια ξένοι και καταδυναστευμένοι εργάτες. Κάθε αντίσταση συντρίβεται δια της βίας. Στην Πολωνία οι ναζί εξολοθρεύουν 4 εκατομμύρια Ισραηλίτες και μεταβάλλουν τους Πολωνούς σε χειρώνακτες δούλους. Σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη βασιλεύει η Γκεστάπο και οι γερμανικές υπηρεσίες επιτάξεως. Πραγματοποιούνται μεταφορές πληθυσμών που προετοιμάζουν το έδαφος για μελλοντικές προσαρτήσεις (Βέλγιο, Β. και ΒΑ. Γαλλία, Πολωνία και Ουκρανία), που σκοπεύουν στην διεύρυνση των αγορών του μεγάλου γερμανικού Ράιχ. Παντού οργανώνονται κινήματα αντιστάσεως, ενώ ομάδες Παρτιζάνων (οι πρώτες εμφανίζονται στην Γιουγκοσλαβία) συγκροτούνται στα δυσπρόσιτα τμήματα των κατεχομένων περιοχών. Οι Γερμανοί αντιδρούν προσφεύγοντας σε συλλογικά αντίποινα, σε ομαδικές εκτελέσεις ομήρων και στη μεταφορά χιλιάδων ατόμων σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως.

Μετά την μάχη του Στάλινγκραντ τον Ιανουάριο του 1943 και το άνοιγμα του δευτέρου μετώπου στην Νορμανδία, η Γερμανία δεν μπορεί πλέον να νικήσει, αλλά ο Χίτλερ αρνείται να συνθηκολογήσει. Μια ομάδα αξιωματικών, υπό την αρχηγία του στρατηγού Μπεκ επιχειρεί να τον δολοφονήσει για να τερματίσει τον πόλεμο, τουλάχιστον στο δυτικό μέτωπο. Ο Φύρερ σώζεται ως εκ θαύματος από την βόμβα που έχει τοποθετηθεί στο γραφείο του (20 Ιουλίου 1944). Το χειμώνα του 1944-1945,οι σύμμαχοι εισβάλουν στην Γερμανία, η οποία και υφίσταται τρομερούς βομβαρδισμούς. Ο Χίτλερ αυτοκτονεί κατά το τέλος της πολιορκίας του Βερολίνου (29 Απριλίου 1945). Στις 8 Μαΐου 1945 ο γερμανικός στρατός συνθηκολογεί άνευ όρων ύστερα από μια δεκαετία πολέμου.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Μετά το 1945 η Γερμανία παραμένει για τέσσερα χρόνια χωρίς κυβέρνηση. Οι εξουσίες του κράτους περιέρχονται βάσει των συμφωνιών της Γιάλτας (Φεβρουάριος 1945) και του Πότσνταμ (2 Αυγ. 1945) στο συμβούλιο ελέγχου το οποίο διοικείται από τους τέσσερεις στρατούς κατοχής (αμερικανικού, αγγλικού, γαλλικού, σοβιετικού), σε καθέναν από τον οποίο έχει ανατεθεί μια ζώνη. Στόχος είναι η πλήρης καταστροφή του στρατού, η εκρίζωση του μιλιταριστικού πνεύματος, η διάλυση όλων των χιτλερικών οργανώσεων, διώξεις κατά των κυριότερων ναζί ηγετών, έλεγχος της παιδείας και πλήρης αναδιοργάνωση του νομοθετικού συστήματος σε δημοκρατικό πνεύμα. Από οικονομικής απόψεως οι σύμμαχοι επιβλέπουν την παραγωγή και κάθε δύναμη κατοχής λαμβάνει «επανορθώσεις» εντός της ζώνης κατοχής της. Η Σοβιετική ένωση λαμβάνει επιπλέον 10% του βασικού βιομηχανικού υλικού των δυτικών ζωνών υπό μορφή επανορθώσεων.

Σε διεθνές δικαστήριο στη Νυρεμβέργη δικάζονται οι μεγάλοι εγκληματίες πολέμου από το 1945 μέχρι το 1947. Το συμβούλιο ελέγχου λειτουργεί επί μια τριετία μέχρι τον Ιούνιο του 1948. Η αποναζικοποίηση είναι ισχυρή στην ρωσική ζώνη, εφαρμόζεται μετριοπαθέστερα στην βρετανική και γαλλική και κυρίως στην αμερικανική ζώνη.

Λανθάνουσα ήδη από το 1946 η διχοτόμηση της Γερμανίας, γίνεται συγκεκριμένη δια της νομισματικής μεταρρυθμίσεως του 1948, αποφασισμένη από τις δυτικές αρχές κατοχής και εφαρμοζόμενη και στις τρεις ζώνες τους (19 Ιουνίου 1948).

Η ενέργεια αυτή επαναφέρει πίστη στο νόμισμα και ενθαρρύνει την παραγωγή και το εμπόριο. Οι Ρώσοι αρνήθηκαν να προσαρμόσουν το νόμισμά τους σε εκείνο της δύσης, γεγονός που καθιέρωσε την ύπαρξη δυο Γερμανιών. Προκαλούν τον αποκλεισμό του Βερολίνου, ο οποίος διασπάστηκε δια της αερογέφυρας (Ιούνιος 1948 – Μάιος 1949). Το 1949 εγκαθιδρύονται οι δυο γερμανικές κυβερνήσεις, αυτή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Βόννης (Σεπτέμβριος) και αυτή της Λαϊκής δημοκρατίας του Βερολίνου (Οκτώβριος).

Τα πρώτα έτη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας η πολιτική προσβλέπει στην ανασυγκρότηση της γερμανικής οικονομίας και στην αναβίωση των παραδόσεων του λαού. Στον εξωτερικό τομέα επιτυγχάνεται η επάνοδος της χώρας στις ευρωπαϊκές σχέσεις επί ίσοις όροις και η κατάργηση του καθεστώτος κατοχής.

Η Λαϊκή δημοκρατία της Γερμανίας εφαρμόζει καθεστώς προγραμματισμένης οικονομίας προσβλέποντας στην ίδρυση ισχυρής βαριάς βιομηχανίας, στην βελτίωση της αγροτικής παραγωγής και στην εντατικοποίηση των εξαγωγών βιομηχανικών προϊόντων. Ακολουθείται ευρύ πρόγραμμα ανοικοδομήσεως και τεχνικού εξοπλισμού. Όμως η διαρκή έλλειψη βασικών προϊόντων διατροφής και οι ιδιαιτέρως σκληρές νόρμες εργασίας, προκαλούν σοβαρότατα επεισόδια στα μεγάλα κέντρα στο Βερολίνο (Ιούνιος 1953).

Το 1950 τίθεται από τις Η.Π.Α. το ενδεχόμενο επανεξοπλισμού της Γερμανίας. Η διάσκεψη του Λονδίνου και η συμφωνία των Παρισίων (Οκτώβριος 1954) επιτρέπουν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία να ανασυστήσουν τις ένοπλες δυνάμεις στα πλαίσια του Ν.Α.Τ.Ο. Κατόπιν αυτού η Λαϊκή Δημοκρατία αποφασίζει να θέσει στη διοίκηση του συμφώνου της Βαρσοβίας το στρατό (Ιανουάριος 1956) τον οποίο έχει ιδρύσει από το 1955.

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η Γερμανία, επίσημα Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Bundesrepublik Deutschland) είναι μία από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό χώρες της Ευρώπης, η πολυπληθέστερη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κινητήρια δύναμή της, και μία από τις σημαντικότερες βιομηχανικές και ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Η Γερμανία διαιρείται σε δεκαέξι ομόσπονδα κρατίδια, τα λεγόμενα Bundesländer (στον ενικό Bundesland). Το κάθε ομόσπονδο κρατίδιο έχει τη δική του κυβέρνηση και το δικό του κοινοβούλιο καθώς και τα δικά του σύμβολα (σημαία, εθνόσημο).

---

---

EIKONA: Πολιτικός και διοικητικός χάρτης της Γερμανίας

---

[01] Bundesland: Baden-Württemberg
Hauptstadt: Stuttgart
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βάδη-Βυρτεμβέργη
Πρωτεύουσα: Στουτγκάρδη

[02] Bundesland: (Freistaat) Bayern
Hauptstadt: München
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βαυαρία
Πρωτεύουσα: Μόναχο

[03] Bundesland: Berlin
Hauptstadt: Berlin
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βερολίνο
Πρωτεύουσα: Βερολίνο

[04] Bundesland: Brandenburg
Hauptstadt: Potsdam
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βρανδεμβούργο
Πρωτεύουσα: Πότσνταμ

[05] Bundesland: (Freie Hansestadt) Bremen
Hauptstadt: Bremen
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βρέμη
Πρωτεύουσα: Βρέμη

[06] Bundesland: (Freie und Hansestadt) Hamburg
Hauptstadt: Hamburg
Ομόσπονδο κρατίδιο: Αμβούργο
Πρωτεύουσα: Αμβούργο

[07] Bundesland: Hessen
Hauptstadt: Wiesbaden
Ομόσπονδο κρατίδιο: Έσση
Πρωτεύουσα: Βισμπάντεν

[08] Bundesland: Mecklenburg-Vorpommern
Hauptstadt: Schwerin
Ομόσπονδο κρατίδιο: Μεκλεμβούργο-Προπομερανία
Πρωτεύουσα: Σβερίν

[09] Bundesland: Niedersachsen
Hauptstadt: Hannover
Ομόσπονδο κρατίδιο: Κάτω Σαξωνία
Πρωτεύουσα: Ανόβερο

[10] Bundesland: Nordrhein-Westfalen
Hauptstadt: Düsseldorf
Ομόσπονδο κρατίδιο: Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
Πρωτεύουσα: Ντίσελντορφ

[11] Bundesland: Rheinland-Pfalz
Hauptstadt: Mainz
Ομόσπονδο κρατίδιο: Ρηνανία-Παλατινάτο
Πρωτεύουσα: Μάιντς

[12] Bundesland: Saarland
Hauptstadt: Saarbrücken
Ομόσπονδο κρατίδιο: Σάαρλαντ
Πρωτεύουσα: Σααρμπρίκεν

[13] Bundesland: (Freistaat) Sachsen
Hauptstadt: Dresden
Ομόσπονδο κρατίδιο: Σαξωνία
Πρωτεύουσα: Δρέσδη

[14] Bundesland: Sachsen-Anhalt
Hauptstadt: Magdeburg
Ομόσπονδο κρατίδιο: Σαξωνία-Άνχαλτ
Πρωτεύουσα: Μαγδεβούργο

[15] Bundesland: Schleswig-Holstein
Hauptstadt: Kiel
Ομόσπονδο κρατίδιο: Σλέσβιχ-Χολστάιν
Πρωτεύουσα: Κίελο

[16] Bundesland: (Freistaat) Thüringen
Hauptstadt: Erfurt
Ομόσπονδο κρατίδιο: Θουριγγία
Πρωτεύουσα: Έρφουρτ